منطقه کوار از مناطق خوش آب و هوا و یکی از آبادترین دشتهای کشور محسوب میشود.
پیش از این در یکی از اسنادی که مربوط به شجره نامه یکی از سادات کواری بود به گوشههایی از آبادیهای این منطقه اشاره کردم.
در کتاب "احسن التقاسیم" نوشته "أبو عبد الله محمد بن أحمد مقدسى" مربوط به قرن چهارم ه.ق در ص ۴۵۱ مینویسد: خراج کوار معادل دو سوم خراج شهر شیراز بوده است» و این خود حاکی از آبادانی بسیار زیاد این منطقه بوده است و یا در کتاب "مروج الذهب" نوشته "مسعودی" مربوط به قرن چهارم در ج ۲ ص ۲۴۵ در مورد شهر کوار مینویسد: شهری که در ده فرسخی شیراز قرار دارد و در آنجا بهترین گلاب دنیا تولید میشود، به خاطر خوبی خاک و هوای آن و مردم این منطقه سرخ و سفید هستند که در سایر شهرها مانند آنها نیست.»
با این وجود این میزان از آبادانی در منطقه کوار شاهدیم که با توجه به فیلمهای ذیل
دریافت
مدت زمان: 2 دقیقه 34 ثانیه
دریافت
مدت زمان: 2 دقیقه 11 ثانیه
در قحطی بزرگ ۱۲۹۷ش که حاصل اشغال ایران بدست نیروهای انگلیسی بعد از جنگ جهانی اول بوده است، روزانه قریب به یک هزار نفر از مردم این منطقه بسیار آباد، فوت و یا به تعبیری کشته میشدند.
ای کاش سنگ قبر نشان داده شده در فیلمهای مذکور، قبل از اینکه مانند دیگر سنگ قبرها از بین برود و نوشتههای آن محو شود به موزه انتقال داده میشد و یا اصلا در همانجا مکانی برای یادبود کشتههای استعمار انگلستان ساخته میشد.
از همه دوستانم، میخواهم با دقتنظری زیاد اسنادی از این دست را حفظ نمایند و مثلا عکسی همراه با توضیحات آن را برای بنده ارسال کنند تا ان شاء الله بتوانم آنها را نشر دهم.
.
مطالب مرتبط:
دو قحطی بزرگ ایران بعد از جنگ جهانی اول و دوم
.
درباره این سایت